Δόξα σοι Κύριε

Δόξα σοι κύριε,
γι αυτή τη θάλασσα που μας βαφτίζει το καλοκαίρι,
για τα τζιτζίκια που ανέμελα λαλούν ντάλα το μεσημέρι.
Για το υγρό το χώμα , μύρο, που γαληνεύει τα σωθικά,
για το γλυκό αεράκι που ανατριχιάζει την καρδιά Δόξα σοι κύριε,
για τη ματιά τη γεμάτη συμπόνια, για τον απόλυτο έρωτα που αντέχει στα χρόνια,
για την ελπίδα που δεν θα πεθάνει, για  φουρτουνιασμένες καρδιές που βρήκαν λιμάνι.
Δόξα σοι κύριε,
για τη συγχώρεση στα φρικτά μας τα λάθη,
για τον αθώο τον αμνό που ακόμα υπάρχει.
Δόξα σοι κύριε,
Που όλα τα γεμίζεις με φως,
πώς να ταν άλλωστε αλλιώς;
Για το χέρι που απλώνεται να δώσει,
για την άδολη αγάπη που δεν θα προδώσει.
Δόξα σοι κύριε Θα ψιθυρίζω με θέρμη στην ψυχή,
μέχρι τη στερνή μου αναπνοή.